Jambo rafiki's!

Jeetje.. Afrikanen en de tijd. Waar wij een Limburgs kwartiertje hebben, hebben ze hier een Afrikaans anderhalf of 2 uurtjes.. Zo ook na het stappen afgelopen zaterdag.

Die avond was het dan echt zo ver. Stappen in Arusha. Hop, met de meiden in de taxi en daar gingen we. Toen we daar aangekomen waren en een tijd afgesproken hadden met meneer de taxi chauffeur over Hoelaat hij ons op kwam halen (03.00, we gingen rond 23.00) kon het feest beginnen. Top 40 hits met een reggae tintje. En voornamelijk mzungu's. Hoera. Dansen!

Na een aantal uurtjes dan ook de niet mzungu's op de dansvloer. En ja hoor. Aandacht in overvloed (zaten we met de meiden ook echt op te wachten, NOT!!). Na een tijdje dansen kwam er een mede mzungu bij me staan (waarop ik dacht: gezellig een mede Europeaan).

Na een tijdje kletsen en erachter gekomen te zijn dat hij een 18 jarige zuid Afrikaan (geen mzungu dus, waar ik vanuit gegaan was omdat hij blank was) was die in Tanzania is om te studeren aan de highschool begon hij met me te flirten. Bepaalde technieken om er voor te zorgen dat mannen niks meer van je hoeven werden toegepast. (zeggen dat je een husband hebt en kinderen, zorgen dat de rest van de meiden constant tussen jou en die persoon blijven dansen zodat hij niet in de buurt kan komen, steeds weglopen en al dat soort dingen). Na een tijdje was de boodschap duidelijk. (Rust, good for me!)

Na al dat dansen en wegjagen van diverse mzungu jagers stonden we om de afgesproken tijd (03.00) bij de poort. Meneer de chauffeur helaas niet. Een aantal sms'jes, bellen en anderhalf uur later kwam hij aankakken. Zo kwam het dus dat ik pas rond 05.00 in het huis aankwam en naar bed kon.

Gelukkig stond er zondag een dagje relaxen op het programma. Naar de hot springs. ( zwemmen in een meer vlak bij Kilimanjaro AirPort). Bikini aan, boek, zonnebril, hoedje, zonnebrandcreme en een fles (anti alle mogelijk vieze gore insecten) deet in je tas en gaan. Na anderhalf uur rijden (deze taxi chauffeur kwam ons wel op de afgesproken tijd ophalen) kwamen we aan op een prachtig plekje tussen de bomen. Waar tussen de bomen en de overhangende bladeren het meertje lag. Na het installeren (handdoek neerleggen en insmeren) van onszelf op een mooi plekje konden we erin. Lekker. Zwemmen!

Via een van planken geïmproviseerd trapje. Voetje voor voetje en ohhhh heeeellllll noooooo!! Kleine zwarte visjes die me al knabbeld aan mijn voeten welkom heette in hun territorium...poging 1 was een dikke faal en ik besloot (angsthaas dat ik ben) om terug te gaan liggen op mijn handdoek.

Al lezend verstreek er een tijdje toen er achter me wat geroezemoes ontstond. Ik draaide me om... tussen de mensen op handdoeken door liep een hagedis ( van ruim een meter: wtf en fml en pack your shit & get out gedachtes enzo) die zich waarschijnlijk afvroeg wat al die mensen op zijn zondagse wandelroute kwamen doen.. na een tijdje chillen tussen de mensen besloot hij weer huiswaarts te keren, verdween in de bosjes en we zagen hem niet meer terug.

Na dat bakken en braden in de zon, de baby krokodil (dramatische gedachte van meisje in het huis) en de nodige mega gemuteerde wespen, andere mieren kolonies en insecten die mijn handdoek wel leuk vonden (snap ik wel, vind ik ook, hij is namelijk fluoriserend roze). Was het tijd voor poging 2. Ik moest het water in. Geen angst, niet aanstellen, die vissen doen niks, er gebeurt niks, er zitten hier geen waterslangen en andere nodige oppeppende gedachtes ging ik dan, een stukje weg van het trapje, plons het water in. Heerrrllijk!! Ik zwom nog wat heen en weer en kwam zo bij het open meer. Het was prachtig.

Tegen het eind van de middag besloten we om terug te gaan. Meneer de taxi chauffeur had de hele dag zitten wachten. Hij kon dus in geen geval te laat komen.

Toen we in het huis aankwamen besloten we om de dag af te sluiten met een etentje bij een hotel hier in het dorpje. Het eten hier in huis begint me een beetje tegen te staan helaas. Het is of, rijst met bonenprut of iets wat ze hier pasta noemen met een soort gemengde groenteprut. (Ik weet het. Ik ben verwend, blablablabla.) dat alles is vrij smaakloos en ik heb echt super veel zin in een friet zuurvlees of een Mc kroket of gewoon boerenkool stamppot.. het was dan ook echt een verademing toen ik gisteravond mijn bestelde pepersteak met frietjes en tomatenketchup tot mij nam. ( zoals de kerk naast het huis elke ochtend vast in het Swahili preekt: Het lichaam van Christus, in de naam van de vader, de zoon en de heilige geest, Amen! ).

Na het afrekenen en vele malen asante sana voor meneer de ober (dat betekent heel erg bedankt, we kregen meteen de WiFi code en wat we niet opkregen van de maaltijd werd ingepakt om mee naar het huis te nemen ) liepen we met de zaklamp aan terug naar het huis. Een geslaagd eerste weekend hier.

Vandaag moest ik weer vroeg op. Om 08.00 stond ik op het schoolplein. Goodmorning teacher!!!! Heerlijk begin van de week, zo'n kleine vrolijke ukkies om je heen. Na het eerste blok lesgeven (rekenopdrachten en hoofd schouders knie en teen in het Engels.) ging ik weer naar het kantoortje om nog wat uitleg te geven over de Facebook pagina. Vanaf morgen ga ik foto's maken voor op de pagina en beginnen met uploaden.

Morgen na school neemt teacher Winnie, (lerares en 1ste hulp bij dalla dalla busjes) me mee naar een supermarkt en een aantal lokale winkeltjes om wat boodschappen te doen. Ze weet de leuke plekjes, die nog niet veel toeristen gezien hebben dus ik laat me verrassen. Na al dat wandelen over deze soms rotsachtige wegen zijn mijn slippers aan vervanging toe. En ik twijfel erover of ik misschien beter nu mijn hoofd kaal kan scheren of dat ik eventjes moet wachten tot het van die hitte vanzelf afbreekt. Dus een goed haarmasker is ook geen overbodige luxe.

Vanavond was een relaxed avondje. Gelezen, dit verhaaltje getypt, een beetje bellen met het thuisfront, dat soort dingen. En nu..

Nu ben ik moe en ga ik weer lekker slapen. Onder mijn dubbele klamboe, in het warme Tanzania, al dromend over mijn boxspring thuis..(nee geintje Haha). Zodat ik morgen weer fris en fruitig kan beginnen aan nieuwe dag, met.. wie weet. Weer een nieuw avontuur.

Asante sana ( heel erg bedankt ) weer voor het lezen. Ik vind jullie reacties allemaal super leuk en fijn!

Tot snel rafiki's!!

Xx Deborah